در این پژوهش با استفاده از دو نوع نگهدارنده، کاتالیست ساخته شد و مورفولوژی پلیمر حاصل از پلیمریزاسیون اتیلن مورد بررسی قرار گرفت. چون سیلیکای LC استحکام مکانیکی کمی دارد به هنگام ساخت کاتالیست و پلیمریزاسیون خرد شده و پلیمر حاصل مورفولوژی خوبی نشان نمی دهد. در مورد سیلیکای PQ-MS-3050 به علت استحکام کافی مورفولوژی به خوبی به ذرات پلیمر منتقل شده است. پدیده خرد شدن با بررسی تصاویر مذاب و خاکستر پلیمر مطالعه گردیده است. با توجه به مورفولوژی بهتر کاتالیست با نگهدارنده سیلیکای PQ-MS-3050 ادامه مطالعات بر روی این کاتالیست متمرکز شده است. با افزایش هیدروژن، کمک کاتالیست و دما جرم مولکولی کاهش یافته و با افزایش فشار مونومر جرم مولکولی افزایش می یابد. با جداسازی پیک نمودارهای توزیع جرم مولکولی در فشارهای 4و 6 bar چهار مرکز فعال برای این کاتالیست قابل تشخیص است. نتایج تاییدکننده مکانیسم انتقال زنجیر به مونومر دومولکولی به عنوان واکنش غالب اختتام زنجیر است.
)