همانطور که میدانید آب آشامیدنی باید بیرنگ ، بی بو بوده و طعم آن گوارا و بقدر کافی خالص باشد تارغبتی از طرف مصرف کننده بآشامیدن آن ابراز گردد . علاوه بر آن باید مصرف آن هیچگونه خطری از نظر بهداشت و سلامتی پیش نیاورد . بزبان ساده تر عاری از هر گونه میکروارگانیسم بیماری زا باشد . مسلمست که آبی با چنین خصوصیات در طبیعت یا وجود ندارد و یا اگر یافت شود هیچگاه باندازه ای نیست که تکافوی تغذیه و شرب عده زیادی را بنماید . ولی آبهای موجود در طبیعت را می توان با انجام پاره ای تغییرات بصورت قابل شرب درآورد . اعمالیکه برای تبدیل هر نوع آبی به آب قابل شرب انجام میگیرد در سه قسمت اصلی زیر خلاصه میشود .
1- ته نشین ساختن مواد معلق و انعقاد و مواد کلوئیدی
2- صافکردن آب با استفاده از صافیهای گوناگون
3- حذف و از بین بردن کلیه موجودات ذره بینی و میکروارگانیسمهای بیماریزا و یا استریل کردن و توضیح کلیه عوامل استریل کننده طولانی بود سعی شده است فقط مواد شیمیایی اکسیده کننده که برای ضد عفونی کردن آب مورد استفاده قرار میگیرند مورد بررسی قرار گیرد . چون در کشور ایران بین کلیه مواد اکسید کننده کلر بیشتر از سایرین مورد استعمال دارد لذا بحث و گفت و گو درباره آن با تفصیلات بیشتری انجام گرفته است .
)