بهم پیوستن شکبه های تولید نیرو برای افزایش اطمینان کار ، دوام تغذیه ،بالارفتن کیفیت انرژی بعلت پایداری بیشتر فشار و فرکانس ،و بالاخره کاهش بهای انرژی انجام می گیرد .
سیستم شبکه های بهم پیوسته مرکب از مولدها ، گیرنده ها و شکبه های انتقال و توزیع انرژی الکتریکی فقط وقتی در حال تعادل است که دو شرط اساسی زیر تحقق یابد :
الف : تمام آلترناتورها با سرعتی برابر فرکانس شبکه دوران نماید .
ب : تولید بطور پیوسته برای جوابگویی مصرف تغییر نموده و در هر لحظه تولید برابر مصرف باشد .
بدین ترتیب در یک شبکه بهم پیوسته لازم است بطور دائم توان و فرکانس آلترناتورها تنظیم شود روشن است که این دو کمیت تابع یک دیگر می باشد بطوریکه پایین آمدن فرکانس نشان می دهد که توان آلترناتورها کافی نبوده و بایدمقدار آن افزایش یابد و بالعکس افزایش فرکانس نشان دهنده کم شدن مصرف و زیادی تولید می باشد .
سیستم معمولاً بر اساس مجموع جبری توان های انتقال یافته که توسط خطوط اتصال بین شبکه ها و فرکانس تعیین می شود بدین ترتیب قمستی از توان کل شبکه که به عهده هر گروه مولد است مشخص می گردد در شبکه های بهم پیوسته ظرفیت خطوط انتقال در برابر توان کل شبکه ها کم است بدین سبب تغییرات توان مبادله شده به مقدار کمی محدود می گردد . همچنین تغییرات سرعت آلترناتورهای مدرن بوسیله سیستم ها حفاظتی محدود است بطوریکه عملاً اختلاف سرعت حالت بی بار و با بار از چند درصد نمی گذرد .
ناچار باید فرکانس نزدیک به یک مقدار ثابت (فرکانس مقرر ) نگاهداری شود و تغییرات آن از حدی تجاوز ننماید .
)