جزیره هرمز بصورت گنبد نمکی بزرگی است که دارای ساختمانی متحدالمرکز بوده و این ساختمان را از داخل سنگهای تبخیری ، خاک سرخ و رسوبات میوسن همراه با بیرون زدگیهائی از توده های آتش فشانی تشکیل داده است. در خلال بعضی از توده های نمکی که قسمت اصلی سنگهای تبخیری را تشکیل می دهد بر اثر عمل فرسایش ، آنکلاوهائی متشکل ازآمفیبل نمایان میگردد.همچنین در داخل شکافها ی بعضی از سنگهای آتش فشانی نیز رگه هائی از بلورهای اتومورف پیروکسن منوکلینیک دیده می شود.این دوکانی دارای منشاء فومرولی و پنوماتولیتی می باشند و تجزیه شیمیائی آنها نشان می دهد که آمفیبل از نوع آکتینوت ، و پیروکسن از نوع فرواوژیت اژیرینیک می باشد.
)