مصرف روزافزون استایرین برای تولید پلاستیکها و لاستیک ها باعث اهمیت بیش از حد این ماده حیاتی در صنایع پتروشمیایی شده است در حال حاضر بیش از 95 درصد استایرین تولیدی دنیا در نتیجه ئیدروژن ستانی از اتیل بنزن به دست می آید .
بیشتر واحدهای تولیدی موجود بر اساس واحدهای مشابه در سالهای 1940 طرحی شده اند ولی در مراکز تحقیقاتی مربوطه برای بهبود روش تولید سعی شده از سیستم کاتالیزوری و شرایطی ویژه استفاده شود .
در این گزارش اهمیت کاربرد مسایل و مشکلات فنی روش تولید استایرین بررسی و واحد جدید پیلوت و نتایج حاصل ارزیابی شده است برای ایجاد یک واحد تولید استایرین به ظرفیت 200000تن در سال هزینه برآورد شده در سال 1987 حدود 24 میلیون دلار است .
در مقایسه با روشهای متداول دیگر تولیداستایرین با روش جدید هزینه های مصرف بخار آب و سوخت را 25 درصد کاهش می دهد .
استایرین مایعی است بی رنگ با گرانروی بالا نقطه جوش 145 درجه سانتی گراد و وزن مخصوص 903/0 که در الکل و اتر کاملاً حل می شود تولید تجاری استایرین در حدود سالهای 1940 به عنوان یکی از مهمترین فرایندهای صنعتی جهان برای تهیه لاستیک سنتزی جلب نظر کرد در حال حاضر استایرین به عنوان یک ماده مهم حیاتی صنایع پتروشیمی شناخته شده و مصارف عمده روزافرزون آن تولید پلی استایرین ، رزینهای آکریلونیتریل –بوتادی ان –استایرین (ABS) استایرین –آکریلونیتریل (SAN) لاستیک مصنوعی استایرین بوتادی ان (SBR)رزینهای تبادل کننده یونی و در رنگسازی و پوشش است پلی استایرین به عنوان یک ترموپلاستیک و با استفاده از روشهای قالب گیری کاربردهای متنوع و زیادی پیدا کرده است مثلاً از نوع سخت آن در تولید بطری های پلاستیکی ، کابینت رادیو –تلویزیون و ساخت بدنه یخچال و از نوع معمولی آن در تولید فیلم برای بسته بندی میوه جات و سبزیجات استفاده می شود پلی استایرین اسفنجی به عنوان عایق حرارتی وصوتی در سردخانه ها و خانه های پیش ساخته به کار میرود .
قرار بود واحدهای تولیدی اتیل –بنزن و استایرین در مجتمع پتروشیمی ایران و ژاپن احداث شود اما به علت افزایش سرمایه گذاری احداث این دو واحد از طرح ابتدایی حذف شد ولی در طرح مجتمع پتروشیمی اراک احداث واحدهای تولید اتیل – بنزن و استایرین منظور شده است بااستفاده از اتیلین تولیدی در واحد اولفین و بنزم واحد آروماتیک این مجتمع حدود 80 هزار تن در سال اتیل –بنزن برای تولید 70 هزار تن استایرین تهیه خواهد کرد که قسمت عمده آن در همین مجتمع به پلی استایرین تبدیل می شود و بقیه برای تولید رزینهای ABS و تامین استارین مورد نیاز واحد لاستیک SBR مجتمع پتروشیمی ایران و ژاپن در نظر گرفته شده است فعلاً مصرف استایرین در ایران به علت موجود نبودن واحدهای تولید صنعتی پلی استایرین و لاستیک SBR محدود است .