بلایای طبیعی از جمله مهم ترین عوامل مخربی هستند که تاکنون خسارات و تلفات بسیاری را در سراسر جهان به بار آوردهاند. شناسایی مناطق که ظرفیت بالایی برای وقوع چنین پدیدههایی دارند، میزان آسیبپذیری احتمالی ناشی از آنها را تا حدود زیادی کاهش خواهد داد. بدین منظور، در این مطالعه، با بکارگیری سامانههای اطلاعات جغرافیایی، نقشه پهنهبندی خطرات ژئوتکنیکی لرزهای شامل روانگرایی و زمینلغزش در مقیاس 1:500،000 برای نوار ساحلی دریای مازندران تهیه شد. این نقشه، محدوده مطالعاتی را بر اساس میزان خطر نسبی روانگرایی (در 5 رده خطر) و زمینلغزش (در 3 رده خطر) به 15پهنه خطر تقسیم میکند. همچنین حذف عوامل که اثر منفی بر نقشه خطر زمینلغزش دارند، با به کارگیری بررسیهای اثرپذیری و تعیین صحت نقشه خطر ، منجر به افزایش میزان صحت نقشه خطر زمینلغزش تا 93.5% شد. طبق نقشه خطرات ژئوتکنیکی لرزهای تهیه شده، حدود 30% از سطح منطقه از خطر نسبی خیلی پایین لغزش و خطر نسبی بالای روانگرایی برخوردار هستند.