امروزه مساله انعطاف‌پذیری در سازمانها از اهمیت خاصی برخوردار است و بررسی آن به همراه کارایی و میزان عملکرد سازمان مورد توجه می‌باشد. تصمیم‌گیری در دنیای واقعی اغلب براساس داده‌های ذهنی و زبانی می‌باشد، به همین دلیل استفاده از منطق فازی در مدلسازی مناسب به نظر می‌رسد. در این مقاله، یک رویکرد فازی برای یک مدل توسعه یافته انعطاف‌پذیری سازمانی به کار می‌رود که این مدل، کارایی و انعطاف‌پذیری سازمان را تؤاماً در نظر می‌گیرد. لذا با در نظر گرفتن این مدل در محیط فازی شرایط واقعی‌تری برای مسأله در نظر گرفته می‌شود. این مساله در شرایط قطعی و در حالت فازی حل شده و نتایج حل آن ارائه شده است.
)