تأثیر عوامل مختلف در استخراج پنی سیلین از محیط کشت به روش امولسیون غشاء مایع با استفاده از حلال بوتیل استات بررسی شد. ترکیب فازهای داخلی، غشاء و خارجی در امولسیون به نسبت 1 ، 1 و12 انتخاب شد. استفاده از روغن پارافین به نسبت مساوی با حلال برای کنترل ویسکوزیته باعث بهبود راندمان استخراج گردید. از طرف دیگر استفاده از توئین 40 به منظور افزایش ضریب تعادل آبدوست آبگریزی سورفکتانت اسپان 80 تاثیر مثبتی بر راندمان استخراج نشان نداد. آمیزه ای به نسبت 1 به 9 از دای اکتیل آمین و آمبرلیت بهترین ترکیب را بعنوان حامل پنی سیلین در غشاء مایع حاصل نمود. ایجاد PH قلیایی 9/8 در فاز داخلی با استفاده از کربنات سدیم و تثبیت PH در فاز خارجی در حدود 5/4 بوسیله بافر سیترات هر دو در افزایش راندمان استخراج تاثیر مثبت داشتند. شدت هم زدن امولسیون در پایداری آن و نیز انتقال جرم و در نتیجه استخراج پنی سیلین موثر است و مقدار بهینه آن در این تحقیق بین 400 و 600 دور در دقیقه بدست آمد.
)