کی از مباحث مهم که در چند دهه اخیر کاربرد بسیار بالایی در عمل داشته و برای افزایش کارایی و بهره‌وری سیستم‌های حمل و نقل مطرح شده است بحث مسئله مسیریابی وسایل نقلیه1 (VRP) است. مسئله مسیر یابی وسایل نقلیه به مجموعه‌ای از مسایل اطلاق می‌گردد که در آن تعدادی خودرو متمرکز در یک یا چند قرار گاه بایستی به مجموعه‌ای از مشتریان مراجعه نموده و خدمتی را ارایه دهند که هر یک دارای تقاضای معینی می‌باشند. این مسئله درصدد است تا با مدل‌های ریاضی و بهینه‌سازی به گونه‌ای عمل کند که مسافت طی شده، زمان کل سفر، تعداد وسایل حمل و نقل، جریمه‌های دیرکرد و در نهایت تابع هزینه حمل و نقل حداقل گردد و در نهایت رضایت مشتریان به حداکثر برسد. وجود محدودیت‌های مختلف در اینگونه مسایل انواع مختلفی از مسایل کلاسیکی تشکیل می‌دهد که یکی از آنها بحث وجود پنجره‌های زمانی نرم در سرویس به مشتریان می‌باشد. در اینگونه مسایل اجازه سرویس به مشتریان در خارج از بازه زمانی سخت نیز داده شده و برای هر واحد عدم سرویس به موقع جریمه‌ای در نظر گرفته می‌شود که در نهایت در تابع هدف تعریف شده در مدل پیشنهادی به همراه مابقی اجزای تابع هدف به حداقل کردن آن می‌پردازیم. این گونه مسایل نیز جزء مسایلNP-hard بوده و حل آن از طریق برنامه‌ریزی خطی و نرم‌افزارهای موجود مدت زمان بالایی را به خود اختصاص می‌دهد. لذا برای حل از روش فرا ابتکاری تلفیقی2 از آنیلینگ شبیه‌سازی شده3 (SA) با اپراتورهای ژنتیک4 استفاده شده است. تعدادی مسئله برای نشان دادن کارایی الگوریتم پیشنهادی حل شده است و نتایج محاسباتی با حل‌های بدست آمده با نرم‌افزار Lingo 6 مقایسه شده است.
)