هدف از انجام این تحقیق، بررسی کارآیی روش ((الگوریتم ژنتیکی)) برای بهینه سازی تولید و طراحی چاههای هیدروکربنی است. این مقاله روش جدیدی برای تحلیل یک سیستم تولید هیدروکربوری را ارائه می کند. این روش، یک روش آماری – تصادفی1
است که می تواند یک سیستم با تعداد متغیرهای تصمیم بسیار زیاد را مورد تحلیل قرار داده و بهترین مقدار آنها را به نحوی تعیین کند که بیشترین سود اقتصادی عاید گردد. روش مورد بحث در این مقاله، ((الگوریتم ژنتیکی)) است که پس از تعریف یک مدل مناسب برای تولید از یک میدان نفتی یا گازی، می توان با استفاده از این روش بهینه مدل را به دست آورد.
عملکرد2 یک چاه تولیدی تابعی از متغیرهای گوناگون است؛ مانند اندازه لوله مغزی، سایز کاهنده و فشار تفکیک کننده ها. هر تغییری در مقدار هر کدام از این متغیرها باعث تغییر در عملکرد چاه تولیدی خواهد شد.
سیستم مفروض در این مقاله شامل لوله مغزی، کاهنده و تفکیک کننده هاست. برنامه نوشته شده از الگوریتم ژنتیکی بهره می برد تا بهترین مقادیر را برای سایز لوله مغزی، سایز کاهنده و فشار تفکیک کننده ها به دست آورد، به نحوی که بتوان بیشترین استحصال مایعات هیدروکربوری را داشت. این برنامه که در محیط MATLAB نوشته شده است، می تواند سیستم های با دو سایز لوله مغزی (ترکیبی از لوله مغزی و جداری) را در نظر گرفته و بهترین عمقی که بایستی در آن عمق، سایز لوله مغزی تغییر کند را نیز محاسبه نماید. علاوه بر آن، برنامه مذکور توانایی آن را دارد که بتواند بهینه تعداد تفکیک کننده ها را نیز مشخص نماید.
در پایان این روش برای یک میدان واقعی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن با نتایج حاصله از نرم افزار شبیه ساز Prosper مقایسه شده است.
)