آلیاژهای سیستم دوتایی روی – آلومینیم به ویژه آلیاژهای غنی از روی یکی از جدیدترین مواد صنعتی خصوصاً در صنایع بوش و یاطاقان سازی می باشد. جایگاه صنعتی آنها باعث شده است تا پدیده های مختلف متالورژیکی در آنها به ویژه تحولات فازی در سالیان اخیر مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. تمرکز توجه محققان به آلیاژهای مذکور باعث گردیده است که آلیاژهای غنی از آلومینیم از همان سیستم دوتایی خصوصاً تحولات فازی پیرسازی در آنها کمتر مورد توجه قرار گیرد.
در مقاله حاضر تشکیل و رشد فازهای رسوبی در آلیاژ پیرشده آلومینیم – روی (30% وزنی) توسط میکروسکپ های الکترونی (T.E.M و عبوری – رو بشی (S.T.E.M)) و با استفاده از میدانهای دید روشن ، تاریک و هم چنین الگوهای پراش مشاهده ومورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج حاصل بیانگر تجزیه فاز فوق اشباع به فازهای (پس از تشکیل مناطق G.P) توسط مکانیسم تجزیه فازی "سلولی " میباشد. این مکانیسم در مجاورت مرز دانه های فاز اشباع فعال می گردد . جهات رشد آنها [001] و [111] اندازه گیری شده است . مکانیسم مذکور جزئی از تحول اسپیوندال بوده و فاز با ساختمان بلوری F.C.C (غنی از روی) در واقع دومین فاز انتقالی در مسیر تحولات فازی به سوی فاز پایدار در این سیستم آلیاژی می باشد.
)