نقشه های زمین شناسی , به همراه نقشه های توپوگرافی , امروزه بعنوان ابزارهایی مهم در برنامه ریزیهای عمرانی و معدنی کشور به کار گرفته می شوند. نظر به اینکه تهیه نقشه های زمین شناسی فرآیندی است که عمدتاً توسط انسان صورت می گیرد و اساساً مبتنی بر برداشتهای شخصی است, می تواند حامل لغزشهای متعددی در برداشت, تحلیل داده ها و پیاده کردن آنها باشد. به این خطاها می توان فقدان یک نقشه مبنای مناسب , کارتوگرافی غیر دقیق و عدم وجود استانداردهای ملی لازم جهت به کارگیری نشانه ها و علائم نقشه ها اشاره کرد. لغزشهای موجود در نقشه , در صورتی که با توجه به مقیاس , از یک آستانه قابل قبول بگذرد, می تواند به مقدار قابل ملاحظه ای از اعتبار و کارایی نقشه بکاهد.
به منظور شناسایی عوامل ایجاد کننده لغزش و ناهماهنگی در نقشه های زمین شناسی ایران , کلیه نقشه های زمین شناسی 250000 : 1 چاپ شده محدوده 5 استان غربی کشور (ایلام , همدان, کرمانشاه , کردستان و لرستان) مورد بررسی و بازنگری قرار گرفت و ضمن مقایسه آنها یا یکدیگر و با استانداردهای بین المللی , زمینه های اصلی ایجاد لغزش و ناهماهنگی شناسایی شد. مقاله حاضر ضمن معرفی و تشریح موارد لغزش , طرحی اجرایی به منظور مرتفع نمودن آنها در سطح ملی ارائه داده است.
)