برآوردها نشان می دهد که جمعیت ایران تا حدود 30 سال دیگر دو برابر خواهد شد . به منظور جلوگیری از رشد بی رویه شهرهای کنونی ، طرح کالبدی ملی ، برای مکانیابی زیستگاههای جدید ، از سال 1370 در وزارت مسکن و شهرسازی ، آغاز گردید . یکی از موانع اولیه در مقابل اجرای صحیح این برنامه ، فقدان نقشه پایه مناسب و پراکندگی اطلاعات مورد نظر بود. به این منظور یک نقشه زمین شناسی مهندسی چند لایه ، طراحی گردید . در لایه های ده گانه این نقشه ، مواردی چون مصالح و ساختمانهای زمین شناسی ، آبهای سطحی و زیر زمینی ، اشکال زمین ریخت شناسی ، بلایای زمین شناسی ، و عوارض مصنوعی ، در نظر گرفته شد . نقشه های زمین شناسی مهندسی چند لایه برای منطقه زاگرس ، با وسعتی معادل 11716000 هکتار ، تهیه گردید . این محدوده که استانهای همدان ، کردستان ، ایلام ، کرمانشاه و لرستان را در بر می گیرد ، 13 چهارگوشه با مقیاس 1:250000 را شامل می شود . از نقشه های تهیه شده ، جهت طراحی شبکه گمانه ها ، برای بررسیهای زیرسطحی ژئ.تکنیکی ، سود جسته شد . از لایه های مختلف نقشه زمین شناسی مهندسی هم چنین به عنوان منبع اصلی جهت تهیه انواع نقشه های پهنه بندی ژئ.تکنیکی ، چون : پتانسیل روانگرایی ، توزیع خاکهای مشکل آفرین ، ظرفیت باربری خاک ، و اثر بزرگنمایی آبرفت ، سود جسته شد .
)