امروزه یکی از متداولترین روش های تعیین موقعیت ، استفاده از سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) می باشد . مشاهدات این سیستم الوده به خطاهای اتفاقی و سیستماتیک مختلفی هستند که یکی از مهم ترین آنها ، خطای یونسفر است . یونسفر لایه ای ازجو است که در ارتفاع 60 تا 1000 کیلومتری از سطح زمین قراردارد . چون یونسفر یک محیط dispersive است ، مشاهدات کد و فاز موج حامل به ترتیب دستخوش تاخیر و تقدم می گردند . به علاوه از آنجایی که یونسفر بعد از خطای SA بیشترین تاثیر را روی مشاهدات GPS دارد ، تلاش های گسترده ای جهت مدل سازی خطای یونسفر ، صورت پذیرفته است . در این مقاله ، امکان مدل سازی خطای یونسفری ، با استفاده از مشاهدات ایستگاه های دائمی GPS مورد بررسی قرار گرفته است ، ارائه دهنده مشاهدات مناسبی جهت مدلسازی خطاهای مختلف موجود در GPS بهویژه خطای یونسفری ، خطای تروپسفری ، خطای ساعت گیرنده و ماهواره ، می باشند . مطالعه خاص این مقاله بر روی مشاهدات جمعآوری شده در ایستگاه دائمی تهران صورت گرفته است . به کمک مشاهدات این ایستگاه مدلی جدیدبرای حذف خطای یونسفری ارائه شده که قادر به حذف تقریبا 85% خطای یونسفر در منطقه ای به وسعت 1400 کیلومتر می باشد .
)