بالاست به عنوان یکی از اجزاء مهم روسازه سنتی راه آهن، در عمل کرد خطوط ریلی نقش بسزایی را ایفا کرده و هم چنین تأثیر زیادی بر فعالیت های تعمیر و نگهداری می گذارد. به طوری که اکثر فعالیت های تعمیر و نگهداری خطوط سنتی به دلیل وجود این لایه بوده و بخش عمده ای از هزینه های نگهداری صرف اصلاح عیوب ناشی از آن می شوند. این عملیات به ویژه در تونلها و پلها که محدودیت فضا وجود دارد، بسیار وقت گیر و پر هزینه بوده و باعث انسداد خط برای زمانهای طولانی می شود. این مشکلات موجب طراحی روسازی هایی شدند که در آنها بالاست از ساختار خط حذف شده و به جای آن اجزاء دیگری نظیر دال ها یا تیرهای بتنی و پابندهای ارتجاعی خاص در خط مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیقات نشان داده اند که هزینه و زمان لازم برای انجام تعمیر و نگهداری در این خطوط بسیار کمتر از روسازی های بالاستی است، ضمناَ با توجه به بررسی های فنی و اقتصادی انجام گرفته درباره خطوط مسافری، نتایج تأئید کننده این موضوع بوده و در این مقاله رقابتی بودن بکارگیری آنها در مقایسه با سیستم سنتی بالاستی نتیجه گرفته شده است.
)