در این تحقیق سه عدد قاب بتنی یک دهانه و یک طبقه با مقیاس 1:2 در حالتهای بدون میان قاب، با میان قاب آجر فشاری و با میان قاب بلوک سفالی تحت آزمایش رفت و برگشتی شبه استاتیک قرار گرفتند. با انجام این آزمایش ها، پارامترهای مختلف پاسخ بررسی شده، نتایج با مقادیر حاصل از روشهای تقریبی معادل سازی میان قاب ها مقایسه شدهاند و در نهایت محدودهای از رفتار که در آن میان قاب های آجری با افزایش سختی اولیه، ماکزیمم مقاومت و استهلاک انرژی موجب بهبود رفتار قاب ها میشوند مشخص شدهاست. میان قاب های سفالی علیرغم افزایش نسبی پارامترهای ذکر شده، به دلیل تخریب سریع، رفتار چندان مطلوبی را ایجاد نمینمایند. از لحاظ مقایسه نتایج با روشهای تحلیلی معادل سازی میان قاب ها، مشاهده میشود که در حالت خطی، سختی اولیه میان قاب های آجری به درستی تخمین زده میشود اما در مورد میان قاب های سفالی چنین نیست، ضمن آنکه در حالت غیر خطی نیز در هر دو مورد تطابقی بین نتایج تحلیلی و آزمایشگاهی وجود ندارد.