ناپایداری پلاستیک که منجر به تمرکز کرنش و شکست ورقهای تحت تنش می گردد در حالت تنش کششی دومحوری روی ورق آلومینیوم تجارتی مورد بررسی و مورد مطالعه قرار گرفته . کرنش در نقطه ناپایداری به صورت تجربی اندازه گیری شده و با نتایج حاصل از تئوری های مختلف ناپایداری مقایسه گردیده است . دلایل اختلاف تئوری و تجربه با توجه به خواص مکانیکی آلیاژ مورد استفاده مورد تجزیه و تحلیل واقع گردیده است . نتایج بدست آمده نشان می دهد که در تمامی حالات ، معیارهای ناپایداری پایان تغییر شکل مفید نبوده و همراه مقداری کرنش بعد از کرنش ناپایداری قابل حصول است این کرنش مفید حتی در مورد شرایطی از آلیاژ که درکشش تک محوری شکل پذیری اندکی داشته اند قابل ملاحضه بوده است .