محاسبه مقاومت زمین هادیها ویا ظرفیت خازنی آنها در فضا از دیرباز مورد مداقه قرار گرفته است.
اولین روش محاسبه ظرفیت خازنی اجسام توسط :
G.W.O.HOWE بسال 1914 ارائه گردید. نامبرده توزیع بار را در طول الکترود یکنواخت فرض کرده وبا محاسبه پتانسیل میانگین ، بمعادله ظرفیت خازنی دست یافت .گرچه فرضیه اخیر نادرست بود ولی بخاطر تقریب قابل قبول فرمولهای بدست آمده ، روش پیشنهادی وی شهرت جهانی یافت .
از آن پس پژوهند گان بسیاری به گسترش و بهر ه گیری از این شیوه پرداختند که دراین راه میتوان از :
G.F.Tagg و Erling D. Sunde,S.J.Schwarzو J.R.Eatonو Dwight
نام برد . در دهه اخیر سه تن از استادان انستیتوتکنولوژی هند به یافتن روش نوینی دراین زمینه نائل گردیده و اساس محاسبا ت خود را بر پایه همسانی رویه های هم پتانسیل با شکل الکترودها اعلام داشتند .نتیجه مطالعات این سه تن و گروهی دیگر ، بسالهای 1967و1969 در نشریه I.E.E چاپ و در دنباله محاسبات ، بالا بود دقت فرمولها بطور عملی نشان داده شده است .