نقش مطالعات سدیمانتولوژیکی ، دیاژنتیکی و ژئوشیمیایی در حل مسایل مربوط به چگونگی و زمان تشکیل کانسارهاییکه در سریهای رسوبی کربنات قرار دارند.

کانسارپالیر واقع در جنوب شرقی ماسیف سانترال فرانسه از چهار افق سرب روی چینه وار تشکیل شده که در 200 متر ضخامت مرکب از دولومی هتانژین پراکنده است چگونگی و زمان تشکیل این کانسار مدتها است که مورد بحث می باشد در سال 1957 کالامبر پس از مطالعات زمین شناسی و به خصوص معدنی آنرا جزء کانسارهای هیدروترمال و در سال 1958 برنار در رساله خود آنرا جزء کانسارهای رسوبی معرفی می نماید چون تناقضاتی در هر دو نظریه به چشم می خورد و از طرفی اطلاعاتی که نظریه ها مزبور بر آن متکی بود به خصوص آنچه مربوط به شناخت سری میزبان میشد خیلی ناقص به نظر می رسید ضرورت مطالعه مجدد آن با برداشت ها و روش های جدید علمی جدید به عنوان رساله دکترا به نویسنده واگذار گردید .
مطالعه تحولات سدیمانتولوژیکی و دیاژنتیکی و همچنین ژئوشیمیایی سری میزبان و ارتباط بین فاکتورهای این تحولات و مینرالیزاسیون به عنوان هدف اصلی و اساسی این بررسی مورد توجه قرار گرفت .
مطالعات اولیه نشان داد که بررسی زمین شناسی کلاسیک و روشهای کیفی ، نتایج ثمر بخشی ، در این مورد به بار نخواهند آورد .لهذا مطالعات در مسیر روشهای کمی و آماری جهت و سوق داده شد و در این راه از اطلاعات و روشهای جدید سدیمانتولوژی به خصوص مطالعه دیاژنتیکی سری حداکثر استفاده به عمل آمده است اطلاعات مختلف حاصل از این بررسی که کلاً به شکل ترسیمی عرضه شده است توانست با کمک داده های حاصل از بررسی های کیفی ارتباط های موجود بین فاکتورهای مختلف رابه طور بارزی نمایان سازد و در نتیجه معلوم گردید که سری دولومیتی هتانژین در اصل رسوبات آهکی با گرایش کالکارنیتی بوده در ابتدای دیاژنز دیررس در چند فاز تبلور مجدد حاصل می نماید در اثر تبلور مجدد سری از کاتیونها شسته شده و مواد مزبور در آبهای محبوس بین دانه ای سری که دراین زمان تخلخل ناچیز دارند تخلیه و نتیجتاً محلولی کانی سازد در خود سری تشکیل می گردد حرکات تکتونیکی از نوع خشکی زایی ، که همزمان رسوب گذاری ژوراسپک فعالیت داشته و همچنین پدیده استیلولیتی شدن سری باعث ایجاد شکافهایی در سری شده و سبب مهاجرت محلول های کانی ساز از حوزه به سمت کف برجسته و به تله افتادن آنها می گردد .
در نتیجه می توان گفت که کانسار پالیر تمرکز منحصراً رسوبی نداشته بلکه منشاء و یا سرچشمه عناصر سنگین رسوبی بوده ولی تمرکز آن به صورتی که امروزه ملاحظه می شود دیاژنتیک می باشد .