هدف از این مقاله بررسی پارامترهای موثر در طرح سیستمهای PCM روی کابل زوجی است تعداد سیستمهایی که می توانند به طور رضایت بخش روی یک کابل زوجی کار کنند به وسیله نویز همشنوائی محدود می شود لذا برای بررسی این محدودیت ابتدا همشنوایی بین دو سیستم مورد توجه قرار گرفته و سپس بر اساس توزیع افت همشنوایی در کابل نتیجه برای تداخل n سیستم تعمیم داده شده نتایج به دست آمده این امکان را به وجود می آورد که بتوان بر اساس اطلاعات آماری افت همشنوایی کابلهای به کار رفته در شبکه تعداد سیستم های PCM را که می توان روی یک کابل قرار داد مشخص کرد یا اینکه حداقل متوسط افت همشنوایی لازم برای دستیابی به یک احتمال خطای معین در فاصله تکرار کننده را به صورت تابعی از سرعت سیستم تعداد سیستمها و فاصله تکرار کننده ها بیان کرد .
)