پیشینه چهل ساله در آموزش دانشگاهی رایانه و پیشینه هفت ساله در آموزش دانشگاهی فناوری اطلاعات(فا) در ایران ایجاب میکند با توجه به نقاط قوت و ضعف آموزشهای موجود و فرصت ها و تهدیدهای ناشی از تغییرات مستمر این فناوری و نقش غیرقابل انکار آن در آینده جوامع، مسیری ترسیم شود که در آینده در راه (تا سال 1404) در جهت تحقق اهداف اسناد راهبردی ملی و بخشی بتوان از نتایج این آموزشها به عنوان یک پیشران در حوزه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بهره گرفت. در این مقاله با بررسی محاسن و معایب اجرای آموزشهای دانشگاهی فناوری اطلاعات در ایران، با دسته بندی معضلات آموزش های مهندسی رایانه و فناوری اطلاعات در ایران، راهحلهائی در جهت گسترش بین رشته ای، آموزش محوری در دوره کارشناسی، پژوهش محوری در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری، تولید محتوای درسی بر مبنای الگوهای حوزهها و واحدهای دانشی، بازبینی زنجیرههای درسی و اعمال تغییر در آن متناسب با اقتضائات اکنون و آینده ایران پیشنهاد می شود. عناوین درسی جدید آینده نگر شامل دروس آداب فناوری اطلاعات در کنار ضرورتهای شالودهای فارسی گوئی، فارسی نویسی و فارسی خوانی و ضرورت های ساختاری نظیر برپائی موزه رایانه ایران در این حوزه در این مقاله مورد بحث واقع شده است.
)