روش ریتز یکی از روش‌های کاهش درجات آزادی می‌باشد. کار‌آیی روش ریتز بستگی به بردارهای استفاده شده دارد. مزیتی که روش ریتز بر روش مدی دارد این است که بردارهای ریتز با توجه به بار وارد بر سازه محاسبه می‌شوند. به همین دلیل بهتر می‌توانند تغییر شکل سازه تحت بار مورد نظر را تقریب بزنند. بر خلاف شکل مدها که مستقل از بار وارده می‌باشند. بردارهای ریتزی که بر اساس توزیع مکانی بار وارد بر سازه محاسبه می‌شوند بردارهای وابسته به بار نام دارند. هیومار و همکارش نوع دیگری از بردارهای ریتز که علاوه بر توزیع مکانی بار به محتوای فرکانسی بار نیز بستگی داشت معرفی کردند و آنها را بردارهای ریتز وابسته به فرکانس نامیدند. در این مقاله بردارهای ریتز جدیدی معرفی شده‌اند. این بردارها در تحلیل یک سازه می‌توانند جایگزین هر دو نوع بردارهای ذکر شده شوند. ثابت شده است این بردارها مستقل خطی هستند. با حل مثالهای مختلفی در حالت‌های دوبعدی و سه‌بعدی مشاهده شد که روش ریتز با استفاده از این بردارها موثر و بسیار کارآمد می‌باشد.
)