این مقاله به ارزیابی پتانسیل روانگرایی ناحیه ای از جنبو شرق تهران می پردازد . روش مورد استفاده جهت این ارزیابی با توجه به مقیاس مطالعه روش ساده شده سید و همکاران (seed et al) {1} بوده است . در برآورد شتاب حداکثر سطح زمین ابتدا شتاب سنگ بستر بر اساس دوره بازگشت 475 و عمر مفید 50 ساله برای زمین لرزه ای به بزرگای 5/7 محاسبه و شتاب سطح زمین بر اساس شتاب سنگ بستر و لحاظ اثر شرایط ساختگاهی بدست آمده است . ناحیه مورد مطالعه به نواحی کوچکتر تقسیم گردیده و لایه بندی خاک برای هریک از این نواحی بدست آمده است . در ادامه ضریب اطمینان در مقابل روانگرایی در اعماق مختلف محاسبه گردیده و با استفاده از روش ایواساکی و همکاران (wasaki et al){2} شاخص پتانسیل روانگرایی تعیین شده و خطر روانگرایی مورد ارزیابی قرار گرفته است . با توجه به برآورد پتانسیل روانگرایی در هر شبکه درنواحی شمالی و جنوبی منطقه مورد بررسی پتانسیل روان گرایی صفر است و خطر روانگرایی این مناطق را تهدید نمی کند . در نواحی مرکز محدود مورد بررسی خطر روانگرایی کم است ولی جهت احداث سازه های مهم بایستی مطالعات دقیق تر انجام پذیرد . در ناحیه شمال غربی و جنوب شرقی نیز خطر روانگرایی زیاد بوده و مطالعه دقیق در این مناطق برای انواع سازه ها لازم می باشد .